Weer thuis in Oosterbeek na een lange reis

We zijn weer thuis in Oosterbeek. Geheel volgens schema waren we gister om half drie in Düsseldorf. Alle rugzakken en tassen hadden de reis zelfstandig ook goed volbracht en lagen keurig op de band.

Zondagochtend vroeg op en het laatste ontbijt met uitzicht op de Chineese Zee. Stralende zon, lekker windje. Oude schoenen en versleten kleren achtergelaten in de prullenbak. Dat scheelt altijd veel ruimte in de bagage. Om twaalf uur vertrok de speedboot die ons terugbracht naar de vaste wal. De overtocht was ruig, maar gelukkig geen groene gezichten. Vervolgens met een tranfer naar het vliegveld in Kota Baru. De chauffeur wist de sluiproute, dus het ging lekker snel. Onderweg nog een onverwachte rondleiding bij een Boedistische tempel.

Van Kota Baru naar Kuala Lumpur. Acht uur wachten voor de boeg. Maar je bent op reis dus je wilt wat. We hebben treinkaartjes gekocht naar het centrum van de stad en zijn daar met de metro naar een groot, luxe winkelcentrum gegaan. Kuala Lumpur hadden we aan het begin van de reis overgeslagen en nu konden we toch zeggen dat we daar waren geweest! Het was nog lichttoen we heen gingen.Kuala Lumpur is een grote stad met de infrastrucutuur wijkt niet zoveel afvan welke andere grote stad. Een centraal station, een metro, bussen en veel taxi's. Gewoon even vragen en dan kom je overal. KLCC iseen mega winkelcomplex in grote moderne torens met alle mogelijke luxe merken. Na lekker gegeten te hebben (voor het eerst dat al onze besteldegerechten in één keer op tafel kwamen), van stenen in plaats van plastic borden en op echte stoelen in plaats van optuinstoelen) weer terug naar het vliegveld. Keurig op tijd voor de volgende check in.

Slapend op weg naar Dubai. De service bij Emirates doet niet onder bij KLM. De dekentjes zijn lekker warm en het ontbijt bijzonder. Nog een beetje in Oosterse sfeer blijf je daarmee.

In Dubai op zoek naar onze verloren Ipad. En kijk: de wonderen zijn de wereld nog niet uit. Hij lag op ons te wachten bij de gevonden voorwerpen. De foto's van Isolde die er op stonden gaven het definitieve bewijs dat hij van ons was. Toch een bijzondere afsluiting van een fijne vakantie.

Nu resten de foto's, de verhalen en niet vergeten de berg was. Het valt even tegen na drie weken niets doen wat maar lijkt op huishouden. Gestreken onderbroeken zoals we die kregen als de was hadden laten doen moeten we weer lang op wachten. Hans moest vanochtend weer aan het werk. Hieke heeft het gelaten bij het beantwoorden van de mail. Morgen reizen we alweer af naar Schiermonnikoog waar Isolde moet werken. We stellen de harde werkelijkheid nog even uit.

Laatste dag.

Vandaag is onze laatste dag. We hebben net ontbeten. Nogéén dagje snorkelen, zwemmen, in de zon liggen en morgen weer naar huis. Het wordt een lange reis. Van Kota Baru naar Kuala Lumpur naar Dubai naar Düsseldorf. Hopelijk landen we maandag om half 3 in Düsseldorf. Niemand heeft zin om terug te gaan, maar het is toch ook wel fijn om jullie weer te zien. Veel liefs en tot gauw. Hhfih

Perhentian Kecil

Lieve allemaal,

Al drie dagen zijn we nu op het tropisch eiland Perhentian. Al die tijd hebben we geen schoenen of slippers nodig gehad. De zee is blauwer dan blauw en het strand wit. Ons resort is een voormalig backpackers onderkomen en het strand, Long Beach, is nog steeds een trekpleister van vrije vogels uit alle windstreken. Er zijn vooral veel duikscholen en eenvoudige hutjes aan de rand van het strand. Onze kamers zijn wel iets comfortabeler. Er is gelukkig airco maar dan houdt het op.

Na aankomst hebben we ons direct aan het plaatselijke tempo aangepast. We liggen onder een palmboom, drinken lekkere drankjes en coctails, snorkelen en zwemmen en gaan 's avonds ergens op het strand eten van de barbeqcue. Haai en garnalen bijvoorbeeld. Dat eerste heeft overigens nog niemand durven proberen. Ook de meeste andere gezinnen met tieners die we de afgelopen weken hebben ontmoet zijn hier gearriveerd dus het is voor de kinderen eindelijk het ' campinggevoel' dat ze zo graag een keer wilde meemaken. Spelletjes zijn favoriet, maar er wordt ook gevoetbald en gesnorkeld.

De bevoorading van het eiland, de hostels en de restaurants is een belevenis op zich. Alles komt met kleine bootjes en wordt op de rug, door het zand gesjouwd. Als er boten arriveren helpt iedereen mee. De schone handdoeken en het beddegoed komt, het afval gaat. Balen rijst, tientallen watermeloenen, kippen, kubieke meters mineraalwater, alles komt per kleine boot en moet aan land worden getild.

Vandaag zijn we met een boot op diverse plekken gaan snorkelen. Je waant je soms in het aquarium van Burgers Zoo. Zo veel kleurige vissen, groot en klein, zwemmen om je heen. Maar ook koraalrif en zeeschildpadden. Vandaag zwommen we tussen de (' niet gevaarlijke' ) haaien. Toch al wel meer dan een meter groot. En na lang sporen zagen we een zeeschilpad zwemmen. We zijn uit de boot gesprongen en hebben samen een stukje opgezwommen.

Morgen doen we weer rustig aan.Hidde en Hans gaan misschien nog vissen. Maar Isolde leest lekker boeken. Ze heeft de Nederlandse literatuur ontdekt. Florie heeft spelletjesmaatjes genoeg en is erg blij dat je op dit eiland niet kunt fietsen en wandelen. Hier in het resort staat een kast vol boeken die andere reizigers hebben achtergelaten, in allerlei talen, dus ik vermaak me ook prima.

Ik hoop dat het met jullie ook goed gaat. Zag dat het vandaag toch redelijk weer is. Houden zo, want wij komen al bijna weer terug!

Hieke

Kota Bharu

Gisteren zijn we naar kota bharu gereist. We hebben een mooi huisje aan het strand, en een zwembad. Weer geen computer dus maar even snel met hiddes iPod. We bezochten een van de grootste overdekte markten in maleisie. Veel batik. Alle mogelijke groenten. Maar ook veel vlees kip en vis. Weer een beleving erbij. Vandaag hebben we gefietst. Wij waren de attractie. Overal waar we fietsten werd er gezwaaid en geroepen. We fietsten door de lagoon. Veel bruggetjes en enorm veel armoedige huosjes. In oost maleisie is duidelijk veel to obtwikkelen. Maar iedereen is nog vriendelijker. Altikd bereid te helpen zonder er oets voor terug te willen. Nu gaan we inpakken, en reizen morgen door naar Perhentian.

Belum Rainforest - Temagor Lake

Gister zijn we de hele dag op excursie geweest. Met een boot, over het Temagor Lake (stuwmeer), op allerlei plaatsen aanleggen en stukken wandelen. De boot had een flinke motor, dus het ging hard. Florie vindt dat altijd fantastisch, maar onze gids, die toch al vrij weinig Engels sprak, konden we dan helemaal niet verstaan. Bij de eerste stop gingen we op zoek naar Rafflesia's. Dat is de grootste bloem op aarde, maar hij is moeilijk te vinden. De Orang Asli, de plaatselijke inboorlingen, gebruiken hem als desinfecterend middel. Tijdens de klim recht naar boven kleefden de eerste bloedzuigers aan onze benen. Als je ze er af trekt geeft dat wel wat bloed, maar het is niet gevaarlijk.

Daarna op zoek naar olifanten. Die zijn hier zeldzaam, maar ze zijn er wel. We vonden alleen verse olifantenpoep. Wel zo rustig. De volgende stop was in een dorp van Orang Asli. Dat was wel leuk, maar ook een beetje genant. Wat we, door het slechte Engels van onze gids, niet hadden begrepen, was dat het gebruikelijk is dat je eten en snoep voor ze meeneemt. Ons leek dat, toen we dat eenmaal begrepen hadden, toch niet echt de manier van ontwikkelingswerk. We hebben armbandjes en pijltjesblaaspijp gekocht. En wat foto's gemaakt.

Als laatste stop gingen we lunchen in een basiskamp in het oerwoud, vlak naast een waterval. Hidde en Hans gingen nog een stuk verder omhoog en konden echt onder een waterval ' douchen'. Isolde en Florie gingen ook zwemmen maar zagen al gauw een slang zwemmen. Dat was wel even eng, maar de slang was snel verdwenen.

Eenmaal weer thuis ging Hidde oefenen met karpers schieten. Er zijn een aantal Nederlandse gezinnen die ongeveer dezelfde route reizen als wij, dus dat is gezellig. Je kunt hier prachtig zwemmen en vanaf een hoge boot in het water springen. Daarna eten en spelletjes doen.

Vanacht was er diverse keren geen stroom. Dat merk je omdat het dan opeens heel stil wordt. De airco's vallen uit.

Vandaag doen we het rustig aan. Misschien gaan we nog kanoen. Maar anders lekker lezen, spelletjes doen en zwemmen. Morgen reizen we door naar Kota Bahru. Al weer de een na laatste stop van de reis.

Liefs van ons allemaal

Royal Belum Rainforest

Na een lange weg, waar we weer fijn vaak verdwaalden, zijn we nu in Royal Belum Rainforest. Verdwalen is niet erg, want zo zie je veel meer dan snelweg. Je bent wel iets langer onderweg. In dit resort, prachtig opgetrokken uit bamboe en met hele grote, nieuw ingerichte kamers, is een computer die ons fototoestel ' pakt' dus gaan we even foto's uploaden.

We reden een paar dagen geleden van de Cameron Highlands naar Georgetown door een gebied waar echt alle bergen en heuvels waren bedenkt met kassen. Een soort westland van Maleisie. Alle mogelijke kamerplanten worden daar gekweekt. We zagen vooral veel vingerplanten. De sanseferia's groeien hier trouwens in het wild.

Georgetown is een echt Aziatische stad. Druk, maar ook erg veilig. De Engelse geschiedenis is nog voelbaar, maar voor de rest is het een smeltkroes van Chinese en Indiaase cultuur. Veel hoofddoeken en burka's zie je dan weer niet. Wel weer veel Javaanse moslims. We hebben veel gezien en gisteravond lekker gegeten bij ' de buren'. Een grote overdekte hal waar je overal bij verschillende standjes iets kon bestellen. Iedereen wat anders, allemaal even lekker. En bijna voor niks. Het zat er stampvol. Onderweg naar onze bestemming vandaag zagen we veel meer van dit soort overkapte markten.

Iedereen houdt zich prima. Zelfs Florie begint wat ingedraaid te raken. Die heeft nog wel eens last van de warmte en van alle onduidelijkheid. Maar zo langzamerhand ontwikkelen we ook hier gewoontes waar zij wel bij vaart.

Nu gaan we even wat foto's plaatsen.

Liefs van ons allemaal.

Georgetown

Lieve allemaal, We zijn in georgetown, een grote stad maar een hotel zonder computer. Gelukkig heb ik een iPod wat wat onhandig typt, dus we houden het even kort. Het was heet vandaag, maar desondanks hebben we georgetown ontdekt met de voet en riksja. Het oude deel van de stad is eigenlijk een groot chinatown en er is ook een little India. Onze magen houden het nog steeds uitmuntend dus we worden steeds roekelozer met eten. We hebben vandaag zelfs gebakken banaan gegeten bij een kraampje aan de weg. Ons hotel ligt prachtig aan het strand maar er is ook een zwembad. Vanochtend vroeg hebben we al baantjes gezwommen en daarna ontbeten aan een opkomende zon. Het is nu acht uur, we gaan nu eten bij "de buren". We gaan het nog even ondezoeken maar er is hier tegenover een overdekte markt met allerlei eetkraampjes. Van sushi en chinees tot levende kreeften die je uit een aquarium uit mag zoeken. We zullen het zien. Morgen gaan we door naar een nieuw oerwoud, Pelung, bij de Thaise grens. We hopen daar een computer te vinden om weer wat fotos te kunnen uploaden. Heel veel liefs en tot gauw Hidde, Hans, Hieke, Isolde en Florie Sent from my iPod

Cameron Highlands

Lieve allemaal,

Gister zijn we doorgereisd naar de bergen, de Cameron Highlands. Daar is het 22 graden en wij vinden het wat frisjes. Inmiddels zijn we gewend aan 35 graden. Soms is dat heet en zweet je als in de sauna, maar meestal is het goed te doen. Hans navigeert door het verkeer alsof hij niet anders gewend is. De wegen zijn prima, je moet alleen uitkijken voor kuilen in de weg en de vele brommertjes die aan alle kanten passeren, soms wel met vier mensen er op.

In Taman Negara werden we per jungleboot weer teruggebracht naar onze auto. De avond daarvoor hadden we nog heel sfeervol gegeten in de kampong aan de overkant van de rivier. Je werd per boottaxi opgehaald. In het restaurant was alles op, maar na een uurtje kwam een sjieke pickuptruck voorrijden vol met etenwaar. Een half uur lang werd de nieuwe voorraad naar binnen gebracht. Toen was alles weer compleet.

Onderweg naar onze bestemming hebben we gegeten in een wegrestaurant. Er stonden wat touringcars geparkeerd dus we dachten: dat moet goed zijn. Het was een soort mensa waar een mevrouw de pan met rijst bediende en verder kon je opscheppen. Blikje drinken erbij, flesje water en de totale rekening bedroeg nog geen 10 euro.

Hier in de Cameron Highlands hebben we een prachtig hotel. Maar net als in de rest van Maleisie is het ' bovenste laagje' heel modern en daaronder zit een traditionele maatschappij met allerlei dingen die wij al lang niet meer kennen: sneeuwend televisie beeld, sjieke badkamer met alleen koud water. Maar wat is iedereen hier vriendelijk. Moslim, Hindoe, Chinees, het is een culturele smeltkroes waar wij nog wat van kunnen leren.

Vandaag bezochten we een theeplantage, hebben gewandeld langs een waterval, hebben Engelse thee gedronken, gewinkeld en yatzee gespeeld op het terras bij het Indisch restaurantje waar we gister heerlijk gegeten hebben en vanavond weer terug gaan.

Voor iedereen die met vakantie gaat: hele fijne tijd! En voor alle anderen: tot de volgende keer.

Liefs van ons allemaal